مینا تقی زاده

امروزه به‌دلیل رشد کند و روش‌های ازدیاد سنتی برآورده کردن نیاز تجاری گیاه آپارتمانی سانسوریا کافی نمی‌باشد و ضروری است از مواد محرک ریشه‌زایی برای ازدیاد این گیاه استفاده شود. هدف این مطالعه بررسی اثرات غلظت‌های اسید ایندول بوتیریک و بستر کشت بر برخی صفات مورفوفیزیولوژیکی قلمه ارقام سانسوریا بود. تیمارهای این آزمایش شامل رقم (بلک گلد و سبز مینیاتوری)، غلظت‌های اسید ایندول بوتیریک (0، 100 و 200 میلی‌گرم در لیتر) و بستر کشت (پرلیت و ماسه بادی) بود. پس از 8 ماه، صفات مورفوفیزیولوژیکی شامل اندازه کالوس زمان ریشه‌زایی، تعداد ریشه و طول ریشه، زمان انگیزش جوانه، تعداد، طول و قطر پاجوش، میزان پوسیدگی قلمه، تعداد برگ، اندازه کالوس، وزن تر و خشک ریشه و برگ، محتوای نسبی آب برگ، نشت الکترولیت، میزان کلروفیل و درصد زیست‌توده اندازه‌گیری شدند. افزایش غلظت اسید ایندول بوتیریک در رقم بلک گلد سبب افزایش وزن تر و خشک اندام هوایی، اندازه کالوس، تعداد برگ و افزایش وزن خشک ریشه شد ولی در رقم سبز مینیاتوری افزایش اسید ایندول بوتیریک سبب کاهش زمان انگیزش و زیست توده ریشه و تعداد برگ شد. بر اساس نتایج، تیمار قلمه‌ها با اسید ایندول بوتیریک سبب کاهش پوسیدگی قلمه‌ها و زنده‌مانی گیاهان (100 میلی‌گرم در لیتر در سبز مینیاتوری و 200 میلی‌گرم در لیتر در رقم بلک گلد) شد. نتایج این تحقیق نشان داد که افزایش غلظت اسید ایندول بوتیریک جهت تیمار قلمه‌های کشت شده در بستر ماسه و پرلیت سبب افزایش تعداد ریشه و طول ریشه در قلمه‌های ارقام سبز مینیاتوری و بلک گلد شد.