گز یک گیاه مهم متحمل به شوری از خانواده Tamaricaceae است که به طور گسترده در اراضی شنی و مناطق شور قلیایی نواحی خشک و نیمه خشک می روید. این گیاه از جنبه ویژگی های خاص اکولوژیک، بیولوژیک و همچنین نقش مهم آن در مسائل محیط زیستی مورد توجه قرارگرفته و کشت درون شیشه ای آن با اهداف اصلاحی مد نظر می باشد. در این پژوهش اثر تیمارهای مختلف گندزدایی شامل محلول پاشی پایه مادری با قارچ کش تیوفانات متیل (2 گرم در لیتر) یک روز قبل از کشت، محلول پاشی با عصاره طبیعی ائوجینول 5/0 درصد،گندزدایی ریز نمونه با اتانول 70 درصد در زمان های 30 و 60ثانیه و سپس ضدعفونی با محلول تجاری هیپوکلریت سدیم در غلظت 20 درصد با زمان های 10 و 20 دقیقه، گندزدایی ریزنمونه با ائوجینول 1/0 درصد وسپس الکل و هیپوکلریت سدیم، به کارگیری ائوجینول در محیط کشت با غلظت های 1/0 و 01/0 درصد به صورت ایجاد چاهک و تیمار نوع ریزنمونه (یک ساله و فصل جاری) جهت دست یابی به بهترین روش عاری سازی از آلودگی قارچی و باکتریایی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد کاربرد محلول پاشی پایه مادری با قارچ کش و استفاده از ریزنمونه شاخساره فصل جاری به همراه گندزدایی با الکل 60 ثانیه و هیپوکلریت سدیم 10 دقیقه جهت کشت درون شیشه ای عاری از قارچ و باکتری بهترین راندمان را داشته است. استفاده از ائوجینول در محیط کشت با وجود کنترل مطلوب آلودگی موجب نکروز شدن ریز نمونه گردید.
