درمان محرومیت از اندروژن یک روش متداول برای درمان سرطان پروستات متاستاتیک مقاوم به اختگی شناخته می شود که هدف آن، کند کردن روند رشد سلول های سرطانی از طریق کاهش غلظت آندروژن در خون است. اما فقط بخشی از بیماران، پاسخ مؤثری از درمان محرومیت از اندروژن دریافت می کنند و این درمان در سایرین، باعث کاهش مقطعی جمعیت سلول های سرطانی می شود و پس از مدت کوتاهی، بازگشت سرطان بعد از درمان مشاهده خواهد شد. در این مقاله با مدل سازی درمان بر اساس دینامیک تکاملی که به طور کامل از سوی مشاهدات بالینی حمایت می شود، مکانیسم پاسخ سلول های سرطانی به درمان محرومیت از اندروژن مورد تحلیل و بررسی قرار می گیرد و مشخص می شود که درمان محرومیت از اندروژن در کدام دسته از بیماران، مؤثر و در کدام گروه از بیماران، غیر مؤثر و یا حتی مضر است. در ادامه، با شبیه سازی روند درمان تحت زمان بندی های متفاوت تجویز ابیراترون، زمان بندی های مناسب تجویز دارو مورد بحث قرار می گیرد.
