مهدی میرزائی (علوم دامی)

سابقه و هدف:آینده هر مزرعه پرورش گاوشیری به موفقیت در امر پرورش گوساله بستگی دارد. در سال های اخیر استفاده از علوفه در خوراک آغازین مورد بحث قرار گرفته است. مطالعاتگزارش کرده اند که خوراک آغازین فاقد علوفه منجر به توسعه پرزهایی با اشکال غیر طبیعی در شکمبه گوساله می شود که رشد و توسعه شکمبه را بطور منفی تحت تاثیر قرار خواهد داد.با این حال امروزه نظرات گوناگونی در رابطه با استفاده از علوفه در خوراک آغازین برای گوساله های شیرخوار وجود دارد،بطوریکه برخی از محققین معتقد هستند حضور علوفه در خوراک آغازین باعث کاهش عملکرد گوساله های شیرخوار می گردد.در این مطالعه اثرسطح 15 درصد علوفهیونجهدرجیرهآغازین آردیبرپاسخ هایعملکردی و صفات رشد اسکلتیگوساله هایشیرخوارتغذیهشدهباالگویشیردهیکاهش تدریجیبررسی شد. مواد و روش ها:آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با استفاده از 30 رأس گوساله ماده هلشتاین (15 گوساله در هر تیمار)طراحی و انجام شد. تیمارهای آزمایشی به صورت 1- جیره آغازین آردی بدون حضور علوفه (شاهد) 2- جیره آغازینآردی شامل 15 درصد علوفه یونجه(15 درصد یونجه) بودند. الگوی تغذیه شیر برای هر دو تیمار یکسان و به صورت روش نوین کاهشی تدریجی (6 لیتر تا 30 روزگی، 4 لیتر تا 45 روزگی و 2 لیتر تا 56 روزگی) بود. همه گوساله ها در روز 56 آزمایش از شیر گرفته شدند و در 70 روزگی از طرح خارج شدند. در این آزمایش مصرف خوراک و وزن کشی به صورت هفتگی اندازه گیری و ثبت شد. صفات رشد اسکلتی در روزهای 1، 56 و 70 آزمایش اندازه گیری شد. مایع شکمبه در روز 60 آزمایش اندازه گیری شد. آنالیز آماریبا رویهMixedبه صورت اندازه گیری های تکرار شونده برای 3 دوره (قبل از شیرگیری، بعد از شیرگیری و کل دوره) انجام شد. یافته ها:نتایج این پژوهش نشان دادندکهافزودن 15 درصد علوفه یونجهبه خوراک آغازین تاثیر معنی داری بر میانگین افزایش وزن روزانه، بازده خوراک و صفات رشد اسکلتی گوساله های شیرخوار نداشت. گوساله هاییکه تیمار حاوی علوفه دریافت کردند، در دوره بعد از شیرگیری مصرف خوراک آغازین بالاتری نسبت به تیمار جیره آغازین آردی بدون حضور علوفه داشتند (05/0P <). غلظت استات برای تیمار 15 درصد علوفه و غلظت پروپیونات برای تیمار شاهد بالاتر بود(05/0P <). همچنین میزان pH شکمبه نیز در گوساله های مصرف کننده علوفه تمایل به افزایش داشت. نتیجه گیری:ت