هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات مکمل نوکلئوتید در شیر کامل بر عملکرد رشد و سلامت گوساله های شیرخوار می باشد. بدین منظور 30 رأس گوساله هلشتاین (1±1/39 کیلوگرم) در قالب طرح کامل تصادفی و در سه تیمار و 10 تکرار به مدت 75 روز انتخاب شدند. تیمارهای آزمایشی شامل: شیر کامل بدون مکمل نوکلئوتید ( NU0)، 5/0گرم در روز مکمل نوکلئوتید افزوده شده به شیر کامل (NU0/5)، و 1 گرم در روز مکمل نوکلئوتید افزوده شده به شیر کامل (NU1) بودند. گوساله ها در سن 55 روزگی از شیر گرفته شدند و تا 75 روزگی در مطالعه ماندند. گوساله ها به صورت آزاد به خوراک و آب در این مطالعه دسترسی داشتند. نتایج نشان داد که افزودن مکمل نوکلئوتید بر شیر گوساله های شیرخوار تأثیری بر مصرف خوراک در قبل از شیرگیری نداشت درحالی که مصرف خوراک بعد از شیر گیری تحت تأثیر مکمل کردن نوکلئوتید قرار گرفتند (05/0>P). نتایج نشان داد که استفاده از نوکلئوتید در شیر گوساله های شیرخوار وزن بدن را در کل دوره پرورشی افزایش داد. ضریب تبدیل غذایی نیز با استفاده از مکمل نوکلئوتید در شیر گوساله ها اختلاف معنی داری را در مقایسه با گروه شاهد نشان نداد. افزودن مکمل نوکلئوتید اسکور مدفوع با قوام شل را در ماه اول کاهش داد اما در کل دوره پرورشی اثر معنی داری مشاهده نشد. رشد اسکلتی گوساله ها در کل دوره پروشی با مکمل کردن نوکلئوتید در شیر نتوانست افزایش یابد. نتایج نشان داد که استفاده از 5/0 و 1 گرم نوکلئوتید در شیر گوساله های شیرخوار نتوانست غلظت خونی گلوکز، پروتئین کل، اوره و بتاهیدروکسی بوتیرات را در زمان های 30، 60 و 75 روزگی تحت تأثیر معنی داری قرار دهد. در حالی که غلظت خونی آلبومین با دریافت 1 گرم نوکلئوتید در جیره گوساله های شیرخوار به صورت خطی و درجه دوم افزایش معنی داری در 75 روزگی داشت. به طور کلی نتیجه گیری می شود که مکمل نوکلئوتید در شیر گوساله-های شیرخوار سبب بهبود ماده خشک مصرفی پس از شیرگیری، وزن بدن نهایی، و قوام مدفوع در کل دوره پرورشی گردید.
