مسعود گلپایگانی

زمینه و هدف: سندرم درد کشککی رانی یکی از شایع ترین مشکلات عضلانی اسکلتی در افراد سالمند است که می تواند روی فعالیت روزانه آن ها تأثیرگذار باشد. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی یک دوره تمرینات تقویت ثبات مرکزی تنه با تمرینات تقویتی زانو بر بهبود درد زنان ورزشکار سالمند مبتلا به سندرم درد کشککی رانی است. مواد و روش ها: در این تحقیق بیست بیمار زن ورزشکار سالمند مبتلا به سندرم درد کشککی رانی شرکت کردند. آزمودنی ها به طور تصادفی در دو گروه تمرینات تقویتی ثبات مرکزی (ده نفر) و گروه تمرینات تقویتی زانو (ده نفر) قرار گرفتند. میزان درد آزمودنی ها پیش و پس از انجام هشت هفته مداخلات تمرینی به وسیله مقیاس سنجش دیداری درد اندازه گیری شد. آزمون های آماری تی زوجی و مستقل با سطح معنی داری 0/05˂P جهت تحلیل آماری مورد استفاده قرار گرفت. ملاحظات اخلاقی: این مطالعه با کد اخلاق IR.BASU.REC.1398.032 به تصویب کمیته اخلاق در پژوهش دانشگاه بوعلی سینا همدان رسید. یافته ها: نتایج نشان دهنده کاهش معنادار میزان درد در هر دو گروه پس از انجام تمرینات تقویتی ثبات مرکزی (P=0/006) و تمرینات تقویت زانو (P=0/000) ) بود. در جایی که مقایسه بین گروهی تفاوت معناداری را بین دو گروه نشان نداد (P=0/064). اما محاسبه اندازه اثر به دست آمده حاکی از تأثیر بیشتر تمرینات تقویتی زانو (8/1 ES=) بر بهبود درد در مقایسه با گروه تقویت ثبات مرکزی بود (ES=0/7). نتیجه گیری: به نظر می رسد استفاده از تمرینات تقویتی زانو و تمرینات ثبات مرکزی تنه باعث کاهش درد شده است. اما با توجه به بالاتر بودن اثربخشی انجام تمرینات تقویتی زانو بر بهبود درد، استفاده از این پروتکل درمانی جهت کاهش درد این بیماران پیشنهاد می شود.