مسعود گلپایگانی

چکیده زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاظر تاثیر شبیه سازی تمرینات بدنسازی توسط تکنولوژی واقعیت مجازی بر بهبود تکنیک تمرینی بدنسازان مبتدی روش پژوهش: پژوهش حاظر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس از ازمون است. 20 مرد ورزشکار مبتدی با سابقه کمتر از یک ماه تمرین بدنسازی انجام دادند، شرکت کنندگان در پژوهش به صورت تصادفی در دو گروه تجربی(10نفر) وکنترل(10نفر) قرار گرفتند. ازگروه تجربی خواسته شد در برنامه تمرینی (پنج جلسه در هفته) شرکت کند. گروه تجربی قبل از تمرینات به مدت 30 دقیقه توسط تکنولوژی واقعیت مجازی آموزش حرکات تمرینی را دیدند. دو گروه پرسشنامه را در پیش آزمون و مجددا پس از اتمام دوره تمرینی پر کردند. برای تعیین نرمال بودن داده ها از آزمون شاپیرو-ویلک و برای تعیین اختلاف درون گروهی و بین گروهی پیش آزمون و پس آزمون به ترتیب از آزمون های T همبسته و T مستقل در سطح معناداری 95 درصد (05/0≥P) استفاده شد. یافته ها:آزمون تی همبسته نشان از تفاوت معنی دار هر دو گروه داشت (05/0≥P). اگرچه آزمون تی مستقل عدم تفاوت معنی دار در پیش آزمون رادر دو گروه تجربی و کنترل نشان داد (05/0≤P). نتیجه گیری:نتایج نشان داد تمرینات تمرینات بدنسازی توسط تکنولوژی واقعیت مجازی بر بهبود تکنیک تمرینی بدنسازان مبتدی تاثیر دارد.بنابراین به نظر میرسد استفاده از این تمرینات در برنامه تمرینی این افراد میتواند فواید قابل توجهی برای آن ها داشته باشد.