هدف از پژوهش حاضر تعیین میزان تاثیر تمرینات اصلاحی درمانی بر کاهش درد، بی حسی و سوزن سوزن شدن بیماران رادیکولوپاتی گردنی بود. به این منظور 40 نفر از مردان مراجعه کننده به بیمارستان ولی عصر (عج) اراک و مطب پزشکان متخصص که دارای رادیکولیت مهره های گردنی و در دوره سنی بین 20 تا 55 سال به عنوان نمونه آماری به طور هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. شدت درد در پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از مقیاس سنجش درد مک گیل اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات در دو بخش توصیفی و استنباطی انجام گرفت. در بخش آمار توصیفی شاخص های میانگین و انحراف استاندارد محاسبه شدند. در بخش آمار استنباطی از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که پس از هشت هفته حرکات اصلاحی و درمانی، میزان گردن درد، بی حسی و سوزن سوزن شدن بیماران مبتلا به رادیکولوپاتی گردنی کاهش معنی داری داشته است.
