مقدمه: اسپاسیتیک شایع ترین نوع فلج مغزی است و معمولا نیمی از افراد مبتلا از این نوع هستند . عضلات سفت ، منقبض و متشنج می باشند و در مقابل کشش به شدت مقاومت می کنند.این مطالعه تاثیر تمریناتی فراوان را در بهبود شرایط بیماران مبتلا به اسپاسیتیک نشان میدهد.مواد و روش ها: دراین مطالعه نیمه تجربی،تعداد 30 نفر از بیماران به طور تصادفی به دو گروه 15 نفره تجربی و 15 نفر کنترل تقسیم شدند.پرسشنامه مقیاس تکرار اسپاسم و اشورث در اختیار آزمودنی ها قرار گرفت و پس از تکمیل جمع آوری شد. گروه کنترل در این مدت تحت روش ها وقوانین سنتی موجود در سازمان معلولین بودند. به منظور تعیین معنی دار بودن تفاوت بین میانگین متغیرها در پیش آزمون و پس آزمون برای هر گروه از آزمون t وابسته و برای تعیین معنی دار بودن تفاوت بین میانگین متغیرها در پس آزمونگروهها از آزمون t مستقل استفاده گردید. سطح معنی داری در این تحقیق p<0/05 درنظر گرفته شد.کلیه محاسبات آماری با استفاده از نرم افزار spss نسخه 16 انجام شده است.یافته ها: پس از بررسی های آماری نتایج زیر حاصل گردید:بین وضعیت اسپاسم p<0/05 و وضعیت تون عضلانی p<0/05 بیماران،قبل و بعد از درمان تفاوت معنی داری وجود داشت بحث: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که انجام تمرین در آب باعث بهبودی در شاخص های اسپاسم و تون عضلانی بیماران مبتلا به اسپاسیتیک می شود.
