پژوهش حاضر با هدف مقایسه میزان خود انسجامی، انتظار از ازدواج و باور به دنیای عادلانه در بین جوانان 20تا35 سال منطقه 2،7،17 شهرتهران با طبقات اجتماعی مختلف انجام شدبرای رسیدن به اهداف مورد نظر، از روش تحقیق توصیفی از نوع علی _ مقایسه ای(پس رویدادی) استفاده شد.جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی جوانان 20تا35 سال منطقه 2،7و17 شهر تهران در سال 1400 بود که 107نفراز این جوانان به شیوه نمونه گیری داوطلبانه انتخاب شدند. داده ها با استفاده از سه پرسشنامه خود شناسی انسجامی، پرسشنامه انتظار از ازدواج جونز ونلسون وپرسشنامه باور به دنیای عادلانه برای خود ودیگران ساتون وداگلاس تنظیم شدند. واز آزمون کلموگرف اسمیرنف و تحلیل واریانس یک راهه برای آزمون فرضیه های پژوهش استفاده شدند. ونتایج نشان داد : خودشناسیی انسجامی در طبقه ضعیف، میانگین خودآگاهی تاملی در طبقه خوب، میانگین خودآگاهی تجربی در طبقه ضعیف و میانگین یکپارچه کردن تجارب گذشته و حال در طبقه متوسط از همه بیشتر است. باورهای دنیای عادلانه در طبقه متوسط، میانگین باورهای دنیای عادلانه برای خود در طبقه خوب، میانگین باورهای دنیای عادلانه برای دیگران در طبقه متوسط، میانگین باورهای دنیای عادلانه عمومی در طبقه متوسط و میانگین باورهای دنیای ناعادلانه برای دیگران در طبقه خوب از همه بیشتر است. میانگین انتظار از ازدواج در طبقه متوسط، میانگین انتظار واقع بینانه در طبقه متوسط، میانگین انتظار ایده ال گرایانه در طبقه ضعیف و میانگین انتظار بدبینانه در طبقه خوب از همه بیشتر است.
