مقدمه: پژوهش ها به مشکلات شناختی از جمله ضعف حافظه فعال به عنوان یکی از اصلی ترین مشکلات خواندن در کودکان نارساخوان اشاره دارند، لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر آموزش بسته خواندن یار بر حافظه فعال کودکان نارساخوان انجام شد. روش : طرح پژوهش تک آزمودنی از نوع چند خط پایهای با دوره پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش کودکان پسر و دختر پایه سوم ابتدایی ارجاع داده شده به مرکز اختلالات یادگیری شهرستان سروآباد در سال 1399-1398 بودند. شش کودک (سه پسر و سه دختر) داوطب واجد شرایط، انتخاب و به صورت پلکانی وارد مطالعه شدند. جلسات درمانی برای هریک از آن ها به صورت انفرادی اجراء گردید. ابزارهای پژوهش، مقیاس هوشی وکسلر کودکان ویرایش چهارم (وکسلر 2003)، آزمون خواندن و نارساخوانی «نما» (کُرمی نوری و مرادی 1384) و آزمون حافظه فعال «کرسی» با نرم افزار PEBL (کرسی 1972) بودند. یافته ها: نتایج درصد بهبودی نمرات حافظه فعال در مرحله مداخله در پسران (42/40) و در دختران (50/31) و در مرحله پیگیری در پسران (74/05) و در دختران (74/05) نشان دهنده تأثیر مثبت مداخله بود. تحلیلهای دیداری و نتایج تحلیل های درون موقعیتی و بین موقعیتی حاکی از تفاوت معنادار بین مرحله خط پایه و مداخله برای همه آزمودنی ها بود (100=PND). ماندگاری اثر آموزش بسته خواندن یار بر حافظه فعال آزمودنی ها در مرحله پیگیری تأیید شد. نتیجهگیری: براساس یافته های این پژوهش، آموزش بسته خواندن یار بر بهبود حافظه فعال کودکان نارساخوان مؤثر است، بنابراین بسته خواندن یار جهت درمان نارساخوان ها به عنوان ابزاری کمکی پیشنهاد می گردد.
