زمینه و هدف: سبک های تعامل والدین با کودکان تاثیر شگرفی بر شکل گیری شخصیت و سلامت روانی و بروز برخی علائم روانپزشکی دارد. خانواده و بویژه مادر در این خصوص نقش بسیار مهمی ایفا میکنند. هدف پژوهش حاضر پیش بینی حساسیت اضطرابی براساس سبک های فرزندپروری والدین است. روش پژوهش: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش کلیه دانشجویان دختر دانشگاه اراک بودند که از بین آنها 203 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های سبک های فرزند پروری والدین جان بوری(1991) و پرسشنامه حساسیت اضطرابی تیلور و کاکس( 1998) استفاده شد. داده های پژوهش با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون به شیوه همزمان تحلیل شدند. نتایج: تجزیه تحلیل داده ها نشان می دهد که حساسیت اضطرابی رابطه مثبت معنی دار با شیوه ی فرزندپروری مستبدانه مادر دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون آشکار کرد سبک های فرزندپروری توانایی پیش بینی حساسیت اضطرابی را دارند. نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که شیوه های فرزند پروری والدین از عوامل تاثیرگذار بر حساسیت اضطرابی دانشجویان می باشد. هرچه والدین شیوه ی فرزندپروری مستبدانه بیشتری را به کار ببرند، فرزندان آنها حساسیت اضطرابی بیشتری را تجربه می کنند.