شقایق کالیفرنیایی با نام علمی (Eschscholzia californica) متعلق به خانواده (Papaveraceae) از گیاهان دارویی حاوی آلکالوئید است که در صنعت داروسازی از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. آلکالوئیدهای موجود در این گیاه دارای اثرات آرام بخش، ضد اسپاسم و ضد میکروبی می باشند. با توجه به سمیت نانوذرات نقره و استفاده روزافزون این ماده و به طبع آن احتمال افزایش انتشار آن در اکوسیستم ها و قرارگیری در معرض گیاهان این مطالعه با هدف بررسی تفاوت اثر نانوذرات نقره زیستی و شیمیایی در گیاه شقایق کالیفرنیایی در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار و در غلظت های 10، 25، 50 و 100 میلی گرم در لیتر نانوذرات نقره زیستی و شیمیایی در شرایط کشت گلدانی انجام شد. نتایج نشان داد که غلظت های بالای نانوذرات نقره زیستی و شیمیایی (100 میلی گرم در لیتر) باعث کاهش میزان کلروفیل، قند محلول، ترکیبات فنلی و آلکالوئید کالیفرنیدین شد. همچنین غلظت های بالای این نانوذرات باعث افزایش نشت یونی و مالون دی آلدئید شدند. غلظت های پایین نانوذرات نقره (10-25 میلی گرم در لیتر) باعث افزایش نسبی در میزان کلروفیل a، b و کلرفیل کل، ترکیبات فنلی، قند محلول، ظرفیت آنتی اکسیدانی و آلکالوئید کالیفرنیدین شد. میزان کلروفیل a، b و کلرفیل کل، نشت یونی، میزان مالون دی آلدئید و ظرفیت آنتی اکسیدانی در تیمارهای نانوذرات نقره زیستی بیشتر از نانوذرات نقره شیمیایی بودند درحالی که میزان قند محلول در تیمار نانوذرات نقره زیستی بیشتر از نانوذرات نقره شیمیایی بود. همچنین میزان آلکالوئید کالیفرنیدین در تیمار نانوذرات نقره زیستی بیشتر از شیمیایی بود.
