منصور عبدی

مقدمه : فقدان آموزش کافی در مورد مسائل مرتبط با ازدواج و اطلاعات ناکافی زوجین ممکن است زندگی زوجین را دچار مشکلات زیادی کند .بنابراین هدف از این پژوهش، مقایسه اثربخشی آموزشهای قبل از ازدواج به روش برنامه آگاهی و انتخاب بین فردی و رویکرد چندبعدی بومینگر بر اضطراب/ اجتناب دلبستگی و تمایزیافتگی در افراد متقاضی ازدواج می باشد. روش کار: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون_ پس آزمون است. جامعه آماری شامل کلیه افراد مراجعه کننده به کانون زندگی پایدار متقاضی ازدواج شهر اراک در سال 1399 بود واز بین آنان تعداد 60 نفر به صورت دردسترس انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه آزمایشی قرار گرفتند. محتوای جلسههای آموزش قبل از ازدواج با تکیه بر اصول و فنون برنامه آگاهی و انتخاب بین فردی (PICK) به صورت هفتگی دو جلسه 90 دقیقهای و آموزش چندبعدی بومینگر به صورت 10 جلسه 40 دقیقهای انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه دلبستگی بزرگسالان هازان و شاور (1987) و پرسشنامه تمایز یافتگی اسکورون (2000) بود و برای تحلیل دادهها از آزمون تحلیل کواریانس با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 22 استفاده شد. نتایج: نتایج پژوهش نشان داد که بین اثربخشی آموزشهای قبل از ازدواج به روش برنامه آگاهی و رو و فردی بین انتخاب بومی چندبعدی یکرد دلبستگ اجتناب دلبستگی/ اضطراب بر نگر و ی تمایزیافتگی در افراد متقاضی ازدواج تفاوت معناداری وجود ندارد. نتیجه گیری: باتوجه به نتایج به دست آمده، به نظر می رسد که هر دو درمان به یک اندازه بر اضطراب دلبستگی/ اجتناب دلبستگی و تمایزیافتگی اثربخش هستند . کلمات کلیدی: رویکرد چندبعدی بومینگر، اضطراب/ اجتناب دلبستگی،