مقدمه: سدیم آرسنیت آلاینده ای زیست محیطی است که به عنوان کارسینوژن انسانی دسته بندی می شود و می تواند موجب استرس اکسیداتیو و اختلالات هورمونی در سیستم تولیدمثلی گردد. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر حفاظتی کورکومین، به عنوان یک فاکتور آنتی اکسیدانت، در برابر سمیت ناشی از سدیم آرسنیت بر بافت کیسه منی موش های بالغ بود. مواد و روش کار: موش های نر نژاد NMRI با میانگین وزنی 25/2±05/31 گرم به صورت تصادفی به پنج گروه (6= n به ازای هر گروه) کنترل، شم (تیمار با DMSO)، سدیم آرسنیت (mg/kg b.w.5)، کورکومین (mg/kg b.w.15) و سدیم آرسنیت+کورکومین تقسیم بندی شد. پس از 5 هفته تیمار، موش ها توسط دی اتیل اتر بیهوش و پس از باز کردن جدار قدامی - طرفی حفره شکم، کیسه های منی خارج و وزن آن اندازه گیری شد، سپس میانگین حجم کل کیسه منی، میانگین حجم پارانشیم، مایع وزیکولی، سلول های اپیتلیالی، رگ ها و بافت های همبندی و ماهیچه با روش استریولوژیکی تخمین زده شد. داده ها با روش آنالیز واریانس یکطرفه و آزمون Tukey، آنالیز و تفاوت میانگین ها درحد (p<0.05) معنی دار در نظر گرفته شد. نتایج: کاهش قابل توجهی در میانگین وزن (p<0.01) و حجم کل کیسه منی و میانگین حجم مایع وزیکولی (p<0.001) و نیز افزایش معنی داری در میانگین حجم بافت همبند (p<0.001) در گروه سدیم آرسنیت در مقایسه با گروه کنترل مشاهده گردید. پارامترهای ذکرشده در گروهی که به طور همزمان سدیم آرسنیت و کورکومین دریافت کرده بودند نسبت به گروه سدیم آرسنیت در سطح گروه کنترل جبران شد. نتیجه گیری: کورکومین توانست در برابر آسیب های ناشی از سدیم آرسنیت بر بافت کیسه منی نقش حفاظتی ایفاء کند.
