ناترازی تولید و مصرف و نگرانی برای تأمین انرژی مورد نیاز در شبکه قدرت همواره یکی از مشکلات بهره‌برداران شبکه بوده است. همچنین تولید برق در سطح کلان همواره صنعتی پرهزینه و پرآلاینده بوده است. لذا همیشه مهندسان و شرکت‌های تولید توان به دنبال راهی ارزان و پاک برای تولید توان بوده‌اند تا هم بتوانند بر ناترازی توان غلبه کنند و هم پایداری و سطح مجاز آلاینده در شبکه را تضمین کنند. معمول‌ترین منابعی که در شبکه قدرت برای تولید توان استفاده می‌شوند واحدهای گازی و حرارتی هستند، این واحدها سریعتر وارد مدار شده و البته هزینه تولید بیشتری هم دارند. اینکه چه زمانی از واحدهای حرارتی و چه زمان از واحدهای گازی در شبکه استفاده شود مسئله پیچیده‌ای است، که به عوامل مختلفی چون زمان پیک، قیمت سوخت و شرایط شبکه گازرسانی بستگی دارد. هیچ کدام از این موارد در حالت واقعی خود دارای قطعیت نیستند. از این رو در این مقاله عدم قطعیت منابع گازی و تغییر‌پذیری قیمت‌گاز در مساله مشارکت واحدهای نیروگاهی در سیستم قدرت توسط نرم‌افزار گمز مدل‌سازی و تحلیل شده‌است. همچنین از روش حل برنامه‌ریزی غیرخطی عدد صحیح مختلط برای حل مسئله استفاده شده است. نتایج نشان می‌دهد که در صورت وجود عدم قطعیت در منابع گازی، بیشتر تمایل به بهره‌گیری از سایر نیروگاه‌های شبکه است تا امنیت و پایداری شبکه حفظ گردد.
