مهدیه شفیعی تبار

سالمندی دوران حساسی از زندگی است و توجه به مسائل و نیازهای این مرحله یک ضرورت اجتماعی است. در این سن احساس تنهایی که در اثرکمبود روابط اجتماعی ایجاد می شود، علاوه بر سلامت جسمانی بر نحوه زندگی و میزان رضایت از زندگی آن ها تأثیر می گذارد، لذا این مطالعه با هدف تعیین ارتباط هوش معنوی و احساس تنهایی با رضایت از زندگی در سالمندان انجام شده است. در این مطالعه توصیفی همبستگی، نمونه ای به حجم 083 نفر از سالمندان ساکن شهر اراک - با استفاده از نمونه گیری در دسترس انتخاب شد و اطلاعات از طریق مقیاسهای احساس تنهایی یوکلا ) 2338 (، رضایت از زندگی) 1881 ( و هوش معنوی کینگ ) 1883 ( جمع آوری شدند. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد ، بین هوش معنوی و رضایت از زندگی سالمندان، رابطه مثبت معنادار وجود دارد =3/64( r ، 3/31 P< - = 3/ (، بین هوش معنوی و احساس تنهایی، رابطه منفی معنیدار ) 26 r ، 3/31 P< ( و همچنین بین احساس تنهایی با رضایت از زندگی سالمندان ارتباط منفی معنی داری - 3/60( ,r= 3/31 P< ( وجود دارد. علاوه براین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد احساس تنهایی و هوش معنوی سهم معناداری در پیش بینی رضایت از زندگی سالمندان دارند. به طور کلی میتوان نتیجه گرفت که هوش معنوی و احساس تنهایی عناصر روانشناختی مهمی در پیش بینی رضایت از زندگی سالمندان میباشند.