تخصیص منابع آب همواره بخشی از مسائل و مشکلات مدیران منابع آب بوده است. با افزایش جمعیت، صنعتی شدن شهرها نیاز به منابع آب افزایش قابل‌توجهی داشته است. این افزایش نیاز پیچیدگی تخصیص منابع آب را دوچندان نموده است. از جانب دیگر مصارف کشاورزی به‌عنوان بزرگ‌ترین بخش مصرفی آب نیز برای تأمین امنیت غذایی حائز اهمیت هست. در کنار مسائل فوق توجه به محیط‌زیست و پایداری اکوسیستم یکی از دغدغه‌های مهم تخصیص منابع آب هست. این تحقیق با استفاده از مدل‌های عامل بنیان شبیه‌سازی هیدرولوژیکی-اجتماعی تالاب میقان در راستای حفاظت از تالاب انجام‌شده است. جهت این امر از نرم‌افزار شبیه‌سازی WEAP استفاده گردید و در سه سناریو مدیریتی موردبررسی قرار گرفت. نتایج سناریو اول که با کاهش 10 درصدی برداشت کشاورزی از رودخانه‌ها تعریف‌شده بود نشان داد تفاوت چندانی در میزان آب ورودی به تالاب رخ نخواهد داد و برقراری قوانین محدوده کننده صرفاً سبب ایجاد تنش در حوضه آبریز اراک خواهد شد. در سناریو دوم با کاهش 25 درصدی برداشت کشاورزی به‌طور متوسط سالانه 7 میلیون مترمکعب آب در تالاب وجود خواهد داشت. در سناریو سوم با کاهش 50 درصدی برداشت و تغییر گیاهان کشت‌شده به گیاهان با نیاز آبی کمتر، به‌طور متوسط سالانه 13 میلیون مترمکعب آب در تالاب وجود خواهد داشت و در این سناریو اطمینان‌پذیری تأمین نیاز کشاورزی 98 درصد هست.
