بیماری تب برفکی از دیر باز کانون توجه ویروس شناسان، اپید میولوژیستها و دامپزشکان بوده است. این بیماری از نظر بهداشت جمعیت های دامی، وارد آمدن خسارات سنگین اقتصادی در زمینه تولیدات دامی و همچنین هزینه هنگفت مبارزه و کنترل آن بسیار مهم می باشد (1). در پژوهش حاضر به بررسی دیدگاه دامداران در مواجهه با تب برفکی و عوامل مرتبط به آن پرداخته شد. 100 دامدار به صورت نمونه گیری طبقه ای تصادفی از شش روستا انتخاب و مورد مطالعه واقع شدند. ابزار تحقیق در بردارنده چندین بخش بود که شامل مشخصات فردی و حرفه ای دامدار، سابقه و تجربه ابتلا به بیماری تب برفکی در مزرعه، نحوه مبارزه دامدار و دامداری های مجاور با بیماری مذکور، نقش شبکه دامپزشکی و ارتباطات آن با دامداری ها، نگرش و شناخت دامدار از واکسن های مصرفی، رضایت از واکسن های داخلی و خارجی، نوع نگاه به بهداشت و ضدعفونی مزارع بود. طبق نتایج حاصل از تحقیق حاضر مهم ترین آسیب و اختلال ناشی از بیماری تب برفکی تلفات دام بود و کمترین آسیب را در لنگش گزارش کردند. برگزاری دوره های آموزشی می تواند سبب ارتقا دانش دامداران شده و با تزریق به موقع واکسن از شیوع بیماری در منطقه بصورت اصولی پیشگیری نمایند.
