تنش ناشی از فرآیند آسیب اکسیداتیو یکی از مهمترین دلایل کاهش جنبایی و باروری اسپرم در طی فرآیند انجماد اسپرم می باشد. به دلیل آنکه غشا سلول اسپرم پستانداران غنی از اسیدهای چرب فرار است، این سلول به خصوص در طی فرآیند انجماد نسبت به آسیب های گونه های فعال اکسیژن تولید شده، حساس تر بوده و در نتیجه عملکرد اسپرم کاهش می یابد. هدف از این مطالعه بررسی اثر ژل رویال بر روی برخی از فراسنجه های اسپرم بز در طی فرآیند انجماد و ذوب می باشد. در این مطالعه اثر سطوح مختلف ژل رویال (5/0، 1، 5/1 و 2 درصد) مورد بررسی قرار گرفت. اسپرم گیری از چهار بز نژاد مهابادی با میانگین سنی 8-9 ماه صورت گرفت. نمونه ها برای اجتناب از تفاوت های فردی با هم مخلوط شدند. ارزیابی های اولیه در دمایی نزدیک به شرایط بدن انجام شد. پس از تهیه تیمارها با غلظت های مورد نظر از ژل رویال برای سپری شدن دوره ی تعادل و رسیدن به دمای 5 درجه سانتی گراد، سرد شد. سپس در پایوت های 25/0 میلی لیتری منجمد شدند. پایوت های منجمد شده برای ارزیابی به مدت 30 ثانیه در آب 37 درجه سانتی گراد ذوب شدند. پس از ذوب خصوصیات حرکتی اسپرم، زنده مانی و یکپارچگی غشای اسپرم ارزیابی شد. کلیه داده ها با نرم افزار SAS رویه ی GLM آنالیز و برای مقایسه میانگین تیمارها از آزمون چند دامنه ای دانکن استفاده شد. با توجه به نتایج بدست آمده تحرک کل در تیمار 1% نسبت به سایر تیمارها و حتی گروه کنترل به طور معنی داری بیشتر بود (5%>p). در تحرک پیشرونده تفاوت معنی داری بین تیمارهای 5/0 و 1% با گروه کنترل وجود نداشت اگرچه تیمار 1% بیشتر از کنترل بود ولی این افزایش، معنی دار نبوده، همچنین کاهش معنی داری بین تیمارهای 5/1 و 2% با تیمار 1% و تیمار 2% با کنترل وجود داشت (5%>p). در فراسنجه های کنتیکی جنبایی عرضی سر، میانگین سرعت اسپرم در مسیر مستقیم، میانگین سرعت اسپرم در مسیر منحنی و میانگین سرعت اسپرم در مسیر، تفاوت معنی داری بین تیمارها با کنترل وجود داشت و با افزایش غلظت ژل رویال کاهش معنی داری دیده شد (5%>p). از نظر فراسنجه ی درصد خطی بودن جنبایی اسپرم بین گروه های تیماری تفاوت معنی داری وجود نداشت (5%
p). تفاوت معنی داری از نظر سلامتی غشا بین هیچ کدام از گروه های تیماری وجو
