هدف: ساختمان معرفتی نظریه اجتماعی - سیاسی «جامعه باز» کارل پوپر( 1994-1902) به عنوان الگوی نظری اصلاح طلبان غربگرا و اتوپیای بشری، بر روش ابطال گرایی در فلسفه علم او بنا شده ست؛ پژوهش حاضر در پی ابطال عقلی این روش است. روش: این پژوهش بین رشته فلسفه سیاسی و معرفت شناسی فلسفی و به روش کتابخانه ای و توصیفی - انتقادی انجام شده است. یافته ها: روش ابطال گرایی پوپر بعنوان ملاک علمیت همه نظریه های تجربی و سیاسی – اجتماعی اش ارتباط مستقیم با تمام مرلفه های نظریه جامعه باز(= لیبرال دموکراسی منفی) دارد؛ مولفه هایی چون: خردورزی انتقادی، نفی مرجعیت طلبی و تمامیت خواهی و تاکید بر تساهل و مدار و نیز پلورالیسم معرفتی و دینی و با ابطال منطقی آن، نظریه جامعه باز نیز مخدوش خواهد شد نتیجه: روش اثبات گرایی عقلی و کشفی و تجربی مبتنی بر امکان و بلکه ضرورت کسب معرفت یقینی که مورد تاکید فیلسوفان سیاسیو اجتماعی مسلمان است، به ادله عقلی بر روش ابطال گرایی پوپری تفوق دارد
