کاوه درخشانی درآبی

در دهه‌های اخیر تخریب محیط زیست و همچنین آلودگی منابع و محیط زندگی به عنوان یکی از دغدغه‌های اصلی جوامع تبدیل شده است. یکی از عوامل اصلی آلودگی محیط زیست انتشار دی اکسید کربن و به تبع آن آلودگی هوا بخصوص در شهرهای بزرگ و صنعتی است. ادبیات موضوع استفاده از تکنولوژی‌های نوین در فرآیند تولید و همچنین نوآوری‌های حوزه IT در زندگی روزمره را به عنوان عوامل موثر بر کاهش انتشار دی اکسید کربن معرفی می‌کنند. از آنجایی که استفاده از تکنولوژی‌های نوین مستلزم سرمایه‌گذاری است و محدودیت در دسترسی به سرمایه به عنوان مانع اصلی در این زمینه مطرح می‌شود، بنابراین توسعه مالی می‌تواند با رفع این مانع به ارتقای تکنولوژی و به تبع آن بر کاهش انتشار دی اکسید کربن موثر باشد. از اینرو، هدف اصلی این پژوهش بررسی تاثیر درجه توسعه مالی بر انتشار دی اکسید کربن است. بدین منظور از داده‌های مربوط به 13 کشور منتخب حوزه منا در دوره زمانی 2019-1995 استفاده شده و برای برآورد ضرایب الگوی GMM بکار گرفته شده است. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که توسعه مالی تاثیر منفی و معناداری بر انتشار دی‌اکسید کربن در کشورهای مورد بررسی داشته است.