حسن خلیلی

یکی از روش های مطالعه توسعه هسته های اتمی ایجاد شده پس از انفجار بزرگ و چرخه سوخت ستارگان در اختر فیزیک هسته ای، سنتز هسته ای و گیراندازی پرتوی هسته ها، تجزیه و تحلیل شدت گذارهای الکترومغناطیسی می باشد. در این خصوص مطالعه هسته هایی با عدد جرمیA=11 مانند 11C و 11B از اهمیت زیادی برخوردار ند که می توانند با گیراندازی تابشی پروتون در 10B تولید شوند. در این بررسی، وابستگی احتمال گذار کاهش یافته مربوط به چهار قطبی الکتریکی[B(E2)] و دوقطبی مغناطیسی[B(M1)] که در گیراندازی تابشی پروتون بوسیله هسته 10Bرخ می دهد، بررسی شده است و آن برای وقوع گذارهای E2 و M1 به انرژی برانگیختگی و اسپین-پاریته حالات درگیر وابسته است. چارچوب نظری محاسبات براساس مدل پتانسیل وودز-ساکسون وM3Y برای ایجاد حالت‌های پایه و برانگیخته C11 استفاده شده است. نتایج بدست آمده براساس هریک از مدل پتانسیل های مذکور همخوانی مطلوبی دارند و مشخص شد که B(E2) با افزایش انرژی تحریک شده بدون توجه به اسپین حالت های برانگیخته افزایش می یابد در حالی که B(M1) به اسپین حالت های برانگیخته بسیار حساس است و در حالت های -(3/2) مستقل از انرژی تحریک شده هستند.