یکی از فرآیندهای مطالعاتی مهم در اختر فیزیک مطالعه ی عامل اخترفیزیک در دماهای پایین ستاره ای برای واکنشهای گیراندازی پرتوزا و تجزیه و تحلیل آنها در چارچوب های نظری می باشد. ما با استفاده از یک مدل پتانسیل به مطالعه ی واکنش گیراندازی پروتون پرداخته ایم. سطح مقطع را برای واکنش 17O(P, γ)18F و عامل اخترفیزیکیs در این پایان نامه با استفاده از کد کامپیوتری RADCAP محاسبه می کنیم. این واکنش در فرآیند سوختن هیدروژن در چندین مرحله ی مختلف تکامل ستاره ای ایفای نقشمی کند. این واکنشن مهمی در سنتز ایزوتوپ های فلوئور و اکسیژن بازی را تشکیل می دهد. بررسی واکنش در انرژی هایاخترفیزیک CNO می کند و این واکنش بخشی ازچرخه ی از جنبه ی اخترفیزیک موردتوجه ما می باشد. از آنجایی که اندازه گیری تجربی سطح مقطع این واکنش در به انرژی های بسیار کم عمدتا در دسترس نیست، نرخ واکنش می تواند با برون یابی عامل اخترفیزیکیS انرژی های بسیار کم یا تعیین سطح مقطع با استفاده از مدل های نظری استفاده شود. محاسبه شده، Wood-Saxon 500 با پتانسیل keV عامل اخترفیزیکی برای این واکنش در محدوده انرژی که نتایج به دستآمده تطبیق خوبی را با داده های تجربی و سایر مدل های نظری داشته است.
