حسن خلجی

رشد حرکتی به صورت تغییرات در سطح کارکرد افراد در طول زمان مشخص و بیان می شود. رشد جسمانی و اندازه های بدن یکی از مهم ترین فرایندهای رشدی است این رشد زمینه را برای به دست آوردن توانایی و مهارت های دیگر فراهم می آورد. ارزیابی نمو و بالیدگی از طریق اندازه گیری ویژگی های آنتروپومتریک، در تعدیل انتظاراتی که از عملکرد حرکتی افراد داریم مفید است. تمرینات ورزشی برای ایجاد تناسب و هماهنگی میان دو بخش اصلی وجود انسان که عبارت اند از: تن و روان، ضرورت دارد. تربیت بدنی و ورزش بهترین، کوتاه ترین و سودمندترین راه برای رسیدن به این اهداف است. اکنون این موضوع مطرح می شود که ورزش های مختلف را مورد ارزیابی قرار دهیم برای آنکه متوجه شویم که سطح ورزش پیشکسوتان چه تأثیری روی آنان در اواخر بزرگ سالی دارد. هدف از این پژوهش مقایسه وضعیت آنتروپومتریکی، آمادگی جسمانی مرتبط با تندرستی، سلامت روانی پیشکسوتان ورزشکار و افراد عادی می باشد. بدین منظور 30 نفر پیش کسوت فوتبال (با میانگین سن 30/50، قد 93/174، وزن 4/81)، 30 نفر پیشکسوت کشتی (با میانگین سن 33/51، قد 175، وزن 91/80) و افراد عادی (سن 87/51، قد 57/171، وزن 87/77) مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای ارزیابی ویژگی های آنتروپومتریکی از شاخص توده بدنی، عرض شانه، عرض لگن، درصد چربی؛ برای ارزیابی آمادگی جسمانی مرتبط با تندرستی از شاخص آمادگی قلبی تنفسی (آزمون 1 مایل پیاده روی راکپورت)، انعطاف پذیری (بنشین برسان)، قدرت عضلات دست (داینامومتر)، استقامت عضلانی (دراز نشست)؛ برای سنجش سلامت روان از پرسشنامه GHQ-28 سؤالی استفاده شد. از آمار توصیفی برای محاسبه میانگین، انحراف استاندارد اطلاعات به دست آمده، از آزمون نا پارامتری کلوموگروف اسمیرنوف برای تعیین توزیع طبیعی داده ها از آمار استنباطی مناسب (تحلیل واریانس یک راهه) و آزمون های تعقیبی (برابری واریانس LSD، برابر نبودن واریانس dunnett t3) و برای مقایسه داده های غیرطبیعی از آزمون کروسکال والیس در سطح 0.05 استفاده شد. نتایج نشان داد پیشکسوتان کشتی گیر از عرض شانه پهن تری برخوردار بودند، پیشکسوتان فوتبال از عرض لگنی پهن تری برخوردار بودند. درصد چربی ورزشکاران از افراد عادی به طور معناداری کم تر بود و پیشکسوتان کشتی گیر نیز کمترین درصد چربی را دارا بودند. در آمادگی قلبی تنفسی پیشکسوتان فوتبال بیشترین مقدار