طالبی یکی از گیاهان مهم جالیزی ایران است که امروزه به دلیل کاهش منابع آب با کمیت و کیفیت مناسب، افزایش pH و تجمع یون بی کربنات، عملکرد آن کاهش پیدا کرده است. برای حفظ کیفیت تولید این محصول، نیاز به فنون صحیح مدیریت به زراعی است. بدین منظور، تأثیر پیوند بر برخی ویژگی های مورفوفیزیولوژیک طالبی توده بومی شاه پسند در شرایط تنش شوری و قلیائیت به صورت فاکتوریل با دو فاکتور تنش (شاهد، شوری 15 میلی مولار و قلیائیت 15 میلی مولار) و پیوند (پیوندی و غیر پیوندی) در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در سیستم هیدروپونیک لایه نازک محلول غذایی (NFT) بررسی شد. نتایج نشان داد که اثر متقابل تنش و پیوند، به جز قطر پایه و محتوای کلسیم، بر شاخص های رویشی، رنگدانه های فتوسنتزی، قندهای محلول، پرولین و عناصر معدنی معنی دار شد. با اعمال تنش، شاخص های طول اندام هوایی، سطح برگ، وزن تر و خشک اندام هوایی، وزن تر و خشک ریشه، رنگدانه های فتوسنتزی شامل کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل، کاروتنوئید و میزان پتاسیم و کلسیم کاهش یافت. تیمار پیوند، شاخص های مذکور را بهبود بخشید؛ اما مقدار پرولین، قندهای محلول و عناصر سدیم و کلر اندام هوایی تحت شرایط تنش شوری و قلیائیت افزایش یافت. بر اساس نتایج این پژوهش، استفاده از پیوند در سیستم هیدروپونیک سبب افزایش و حفظ خصوصیات رشدی طالبی در شرایط تنش شوری و قلیائیت شده و تنش قلیائیت اثرهای منفی بیشتری نسبت به تنش شوری بر رشد گیاهان پیوندی و غیرپیوندی داشت.
