فرهاد حیدری

علت استفاده از نانوساختارها در فرآیند رهش دارو بهبود بخشیدن به افزایش مدت زمان ماندگاری دارو در جریان خون و کاهش سمیت و افزایش زمان نیمه عمر دارو می باشد. اخیراٌ توجه زیادی به نانوساختارهای مغناطیسی در زمینه دارورسانی شده است. نانوذرات مغناطیسی به علت قابلیت کنترل از راه دور و همچنین ایجاد سطح وسیع که منجر به پذیرش میزان بیشتری از دارو برای انتقال در بدن انسان می شود، در سیستم های دارورسانی استفاده می گردند. فریت های اسپینل گروه مهمی از مواد مغناطیسی هستند که بدلیل خواص مغناطیسی و اتلاف دی الکتریک کم با فرمول MFe2O4 کاربرد های گسترده ای در زمینه های MRI، حسگرها و دارورسانی و ... دارند. نانوذرات MgMnFe2O4 در هایپرترمیا و فعالیت های فوتوکاتالیستی و آنتن های میله ای و... مورد استفاده قرار گرفته اند. هدف از انجام این پایان نامه تهیه نانوساختارهای مغناطیسی MgMnFe2O4 و بررسی کاربرد آن در کنترل رهش دارو از ساختار دارویی بر پایه پلیمرهای زیست سازگار است. در این کار پژوهشی از Mg(NO3)2.6H2O، Mn(NO3)3.4H2O و Fe(NO3)3.9H2O برای تهیه نانوذرات MgMnFe2O4 از روش همرسوبی استفاده خواهد شد و عامل رسوب گذار به طور مداوم تا رسیدن به PH مناسب اضافه می شود. سپس نانوذرات تهیه شده در تهیه یک ساختار دارویی بر پایه پلیمرهای زیست سازگار به کار می رود تا اثر آن در کنترل رهش دارو در شرایط خارج سلولی بررسی گردد. بدین منظور برای فراهم نمودن یک محیط رهش دارو که مشابه با pH خون انسان باشد از بافر فسفات استفاده خواهد شد. همچنین برای مشخصه یابی نانوساختارهای تهیه شده از روش های شناسایی مانند میکروسکوپ الکترونی روبشی(SEM)، الگوی پراش پرتو ایکس (XRD)، طیف سنجی فروسرخ (FT-IR) و مغناطیس سنج نمونه ارتعاشی (VSM) استفاده خواهد شد. در این پایان نامه اثر تغییر نسبت فلزات در ساختار نانوذرات و همچنین مقدار نانوذرات در ساختار دارویی بر کنترل رهش دارو مورد بررسی قرار می گیرد.