امروزه نانوذرات به دلیل کاربردهای وسیعشان در زمینه های مختلف بیولوژیکی، دارو و پزشکی بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. نانومواد پتانسیل فوق العاده ای برای افزایش کارایی سیستم های دارویی در انتقال دارو دارند. هدف اصلی در استفاده از نانوساختارها در سیستم رهش دارو بهبود خواص سطحی و رهش داروی مورد نظر در مکان و بازه زمانی مشخص برای اثرگذاری هرچه بیشتر است. دراین پژوهش از ژلاتین به عنوان پوشش پلیمری استفاده شده است که باعث جلوگیری از تجمع مواد شده و منجر به پایداری نانو ذرات ZnO و دارو می گردند. همچنین از گلیسیرین برای بهبود انعطاف پذیری ساختارهای دارویی استفاده شد. نانو ذرات وقتی در بستر پلیمری قرار گرفته یا با پلیمرها پوشانده می شوند می توانند موجب بهبود عملکرد سیستم های رهش دارو شوند. بدین منظور در ازمایشگاه محلول هایی با pH خون در بدن انسان تهیه شد و اثر پارامترهای مختلف بر میزان و چگونگی رهش داروی دیکلوفناک بررسی گردید. همچنین برای مشخصه یابی نانوساختاراکسید روی سنتز شده از آنالیزهایی مانند FTIR و XRD بهره گرفته شد.
