چکیده هدف: هدف از انجام این پژوهش، بررسی ارتباط بین میزان فعالیت جسمانی و اخلاق کار کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان مرکزی بود. روش شناسی: این پژوهش، از نوع توصیفی – همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل، کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان مرکزی بودند (140 نفر) که 110 نفر از آنها به شیوه تصادفی سهمیه ای، به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند که در نهایت، نتایج مربوط به 88 پرسشنامه( 53/85 درصد) مورد تحلیل آماری قرار گرفت. ابزارهای پژوهش شامل، پرسشنامه جهانی فعالیت جسمانی (2012) و پرسشنامه اخلاق کار گریگوری(1991) بود. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل در سطح معناداری 0/05≥ α تحلیل شدند. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد، بین فعالیت جسمانی و اخلاق کار کارکنان، رابطه آماری معناداری وجود نداشت و مولفه های فعالیت جسمانی نتوانستند وضعیت اخلاق کار و مولفه های آن را پیش بینی نمایند. نتیجه گیری: فعالیت جسمانی و اخلاق کار کارکنان مورد مطالعه از یکدیگر مستقل هستند، لیکن به نظر میرسد، به پژوهشهای بیشتری در این زمینه نیاز باشد.
