طراحی و ساخت عرشه‌ها به گونه‌ای که دارای دوام و مقاومت در دراز مدت بوده و نیاز به نگهداری و تعمیرِ زیادی نداشته باشد، چالش مهمی برای مهندسان به حساب می‌آید. استفاده از مواد و مصالح جدیدی مانند FRP به همراه مواد متداولی مانند بتن و فولاد می‌تواند راه‌حلی عملی برای این چالش باشد. اکثر عرشه‌هایی که تاکنون در کشورمان ساخته شده‌اند از نوع بتن مسلح هستند. این عرشه‌ها مقاومت پائینی در برابر خوردگی دارند، بنابراین هزینه‌های مربوط به تعمیر و نگهداری آن‌ها بالاست. به دلیل وزن بالای این عرشه‌ها نمی‌توان آن‌ها را در دهانه‌های بلند اجرا کرد، همچنین سرعت ساخت و اجرای آن‌ها پائین است. به همین دلیل مطالعات گسترده‌ای در زمینۀ عرشه‌هایی از جنس مصالح سبک مانند FRP صورت پذیرفته است. عرشه‌هایی که تنها از FRP تشکیل شده‌اند علیرغم عملکرد قابل قبولشان دچار ضعف‌هایی مانند هزینۀ بالای ساخت و خردشدگی و کمانش زود هنگام در نواحی فشاری هستند. عرشه‌های کامپوزیتی متشکل از FRP و مصالح متداول، جایگزین مناسبی برای عرشه‌های بتن مسلح و عرشه‌های ساخته شده از FRP به حساب می‌آیند و بسیاری از مشکلات آن‌ها را ندارند. برای رفع معایب و مشکلات عرشه‌های موجود در کشورمان، مطالعات جامعی پیرامون عرشه‌های کامپوزیتی متشکل از FRP و مصالح متداول انجام شده و نقاط قوت و ضعف هر یک شناسایی شده است. تعدادی از عرشه‌های کامپوزیتی با نرم افزار Abaqus مدلسازی شده‌اند. با استفاده از نتایجِ حاصل از تحلیل‌های عددی، عرشه‌ای که عملکرد سازه‌ای مطلوبی داشته و با توجه به امکانات موجود در کشور مقرون به صرفه و قابل اجرا نیز می‌باشد، پیشنهاد شده است. پس از انتخاب طرحِ اولیه، ابعاد مقطع عرشه و خصوصیات مکانیکی هر یک از مصالح، با استفاده از مدلسازیهای عددی تعیین شدند. طرح کلی شامل یک هستۀ فولادی، یک دال بتنی با مقاومت بالا و ضخامت کم، الیاف FRP و تیغه‌های برشگیر پرفوبند می‌باشد که برای دستیابی به مقاومت و عملکردهای مختلف، ابعاد این اجزا قابل تغییر و بهینه‌سازی هستند. به منظورِ بررسیِ عملکرد عرشۀ ارائه شده و تعیین ظرفیت نهاییِ باربریِ آن، آزمایش بارگذاری استاتیکی انجام شده است. عملکرد این نوع عرشه به صورت عددی و با استفاده از نرم افزار Abaqus نیز مورد مطالعه قرار گرفته و مطابقتِ نتایج حاصل از مدلسازیهای عددی با نتایج آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصله مؤید آن است که از این پس رفتار این نوع از سازه‌ها را می‌توان بدون انجام آزمایش‌های هزینه‌بر و به کمک روش‌های عددی برآورد نمود. علاوه بر این، نتایجِ حاصل از مطالعاتِ آزمایشگاهی و عددی نشان می‌دهد که عرشۀ ارائه شده عملکردِ سازه‌ای مناسبی داشته و از لحاظِ اقتصادی نیز مقرون به صرفه است.
