اکثر تیرهای مورد استفاده در پلها از نوع بتن مسلح بوده که وزن زیادی داشته، مقاومتشان در قبال خوردگی تا حدودی پائین بوده و امکان اجرای آنها به صورت پیشساخته وجود ندارد. برای از بین بردن ضعف تیرهای بتن مسلح راهحلهای مختلفی ارائه شده که یکی از آنها استفاده از سیستم ترکیبی متشکل از مصالح متداول نظیر بتن و فوالد به همراه صفحات FRP میباشد که تحت عنوان تیرهای کامپوزیتی نیز شناخته میشود. تحقیق حاضر به بررسی تیر کامپوزیتی متشکل از مقطع Shape-Hat و دال بتنی اختصاص یافته است. با استفاده از روش اجزا محدود و تحلیل استاتیکی غیرخطی رفتار این تیر مورد ارزیابی قرار گرفته و با نتایج آزمایشگاهی موجود مقایسه و پس از حصول اطمینان از صحتِ مدلسازی تیر کامپوزیتی، تغییر پارامترهای مختلف نظیر به کارگیری فوالد در دال بتنی، تغییر زاویۀ جان مقطع Shape-Hat ،مقایسه عملکرد تیر کامپوزیتی با تیر بتن مسلح، تغییر جنس مقطع Shape-Hat و صفحۀ GFRP به فوالد و آلومینیوم صورت پذیرفته است. نتایج حاصل از مطالعات عددی نشان میدهد که رفتار این نوع از تیرهای کامپوزیتی را میتوان بدون انجام آزمایشهای هزینهبر و به کمک روشهای عددی برآورد نمود. مسلح نمودن دال بتنی سبب ارتقاء ظرفیت باربری تیر کامپوزیتی به میزان 54 درصد شده است. تغییر زاویۀ جان مقطع Shape-Hat تأثیر چندانی بر عملکرد تیر نداشته و تغییر جنس مصالح از GFRP به آلومینیوم سبب افزایش نسبت ظرفیت باربری به وزن سازه به میزان 45 درصد شده است.
