گسترش بیماری ها موضوعی است که به ندرت مورد توجه مطالعات روابط بین الملل قرار گرفته است. اکنون همه گیری کرونا، به عنوان منبع عمده نگرانی دولت ها، سیستم جهانی را در معرض شکنندگی قرار داده است. با وجود این، نظام بین الملل نشان داده که از تصمیم گیری قاطع در مورد این بحران اکراه دارد. این بی میلی از یک سو از این واقعیت سرچشمه می گیرد که شواهد علمی مربوط به ماهیت و حجم بسیاری از مسایل مربوط به آن همچنان مورد مناقشه است و از سوی دیگر موضوع تعارض منافع امکان حصول اجماع جهانی را در این رابطه پیچیده تر کرده است. در این میان یکی از راه کارهای ایجاد و تقویت همکاری های بین المللی استفاده از پتانسیل نهادهای بین المللی مثل سازمان بهداشت جهانی است، که از زمان تاسیس اقدامات موثری را در توسعه و ارتقا بهداشت و سلامت جهانی انجام داده است. سوال قابل طرح این است که: آیا عملکرد نظام بین المللی بهداشت تاکنون موفقیت آمیز بوده و چگونگی مواجهه آن با همه گیری کرونا قابل پذیرش است. نتیجه پژوهش حاضر نشان می دهد که با وجود توسعه نظام بهداشت جهانی در سال های اخیر و موفقیت نسبی آن در مواجهه با بحران های بین المللی، نیازمند ارتقا نهادی و تقویت دیپلماسی بهداشت و سلامتی است.
