جذب و ذخیره سازی کربن یکی از فن آوری های نوین برای کاهش انتشار دی اکسید کربن است. این عملیات از طریق جذب دی اکسید کربن در مخازن زیرزمینی، مانند مخازن تخلیه شده ی نفت، منجر به کاهش انتشار دی اکسید کربن می شود. از سوی دیگر، تزریق مجدد دی اکسید کربن به مخازن نفت باعث ازدیاد برداشت نفت و به تبع آن، افزایش درآمدهای حاصله می شود. بنابراین، نحو ه ی تخصیص و زمان بندی تزریق دی اکسید کربن به مخازن موجود، دو جنبه ی مهم در بیشینه کردن منافع اقتصادی ناشی از عملیات ازدیاد برداشت نفت هستند. این مسأله، به ویژه زمانی که مخازن نفت متعددی وجود دارد از اهمیت بالایی برخوردار است. در این مقاله، یک مدل برنامه ریزی عدد صحیح آمیخته ی زمان - گسسته، به عنوان بهبودی از یکی از مدل های موجود در ادبیات، ارائه شده است که در آن به موضوع های تخصیص و زمان بندی عملیات ازدیاد برداشت نفت پرداخته می شود. این مدل بر دو نمونه برگرفته از مقالات اجرا شده و نتایج مؤید برتری آن بر مدلهای قبلی می باشند.
