یادگیری در چند سال گذشته کانون توجه محققان تعلیم و تربیت بوده است و پژوهش‌های زیادی در مورد آن به انجام رسیده که منجر به شکل‌گیری شیوه‌های متنوعی از یادگیری شده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر یادگیری با رویکرد تلفیقی بر نگرش تحصیلی و مهارت های یادگیری خودراهبر دانش آموزان متوسطه اول انجام شد. روش پژوهش حاضر از نوع شبه تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان متوسطه اول شهرستان قم بودند روش نمونه گیری این پژوهش به روش دردسترس بود که شرکت کنندگان این پژوهش 40 نفر بودند، که به صورت تصادفی در دو گروه 20نفر گروه آزمایش و 20 نفر گروه گواه جایگزین شدند. برای گرد آوری داده ها از پرسشنامه نگرش تحصیلی(اکبری، 1383) و پرسشنامه مهارت یادگیری خودراهبر (فیشر، 2001) استفاده شد. قبل از آموزش پیش آزمون ها توسط هر دو گروه پاسخ داده شد. گروه آزمایش در مدت 8 جلسه از روش یادگیری تلفیقی بهره بردند و بعد از پایان آموزش مجدد هر دو گروه به پرسشنامه‌ها پاسخ دادند و در پایان جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده شد. یافته ها این پژوهش نشان داد که نمرات پس آزمون دو گروه در متغیر نگرش تحصیلی تفاوت معنی داری ندارد اما در متغیر مهارت یادگیری خودراهبر نمرات گروه آزمایش تفاوت معنی داری با گروه کنترل داشت. با توجه به نتایج بدست آمده می توان نتیجه گرفت یادگیری با رویکرد تلفیقی بر افزایش مهارت یادگیری خود راهبر دانش آموزان تاثیر دارد بنابراین پیشنهاد می شود به عنوان یک روش موثر در فرایند یادگیری در مدارس بکار گرفته شود.
