آزاده کاظمی

آلودگی های محیط زیستی ، نوسانات قیمت و پایان پذیر بودن منابع انرژی فسیلی مورد استفاده در نیروگاه ها باعث روی آوردن به منابع انرژی جایگزین شده است. انرژی خورشیدی می تواند بهترین گزینه برای تامین انرژی در نیروگاه های تولید برق باشد. گام اول برای توسعه ی استفاده از انرژی خورشیدی، مکانیابی نواحی است که در آن انرژی خورشیدی در حد مطلوب است و دیگر شرایط لازم احدات نیروگاه را دارا می باشد. لذا در این تحقیق و با توجه به اهمیت و دسترسی به داده‌ها، معیار‌های ساعت آفتابی، رطوبت نسبی، شیب، جهت شیب، فاصله از راه های اصلی، فاصله از مراکز جمعتی، فاصله از خطوط نیرو، کاربری اراضی و لایه محدودیت(ارتفاع، مناطق حفاظت شده، رودخانه و گسل) درمکانیابی نیروگاه خورشیدی موثر هستند و با تلفیق آنها می‌توان به نتایج بسیارروشنی دست یافت. پس از استخراج معیار‌ها ، شناسایی و آماده‌سازی تمامی معیارها و عوامل مؤثر بر مکانیابی، وزن معیارها از طریق مدل ANP محاسبه شد. پس از آماده‌سازی لایه‌های مربوطه، هریک از نقشه‌ها به صورت لایه‌های رستری در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی تهیه شدند. لایه‌های اطلاعاتی، پس از ارزشگذاری با یکدیگر تلفیق شدند ودرآخر، نقشه مناطق بهینه برای احداث نیروگاه خورشیدی تهیه شد. نتایج پژوهش گویای آن است که، 09,3648 کیلومتر مربع از منطقه در محدوده مناسب، 45,9621 کیلومتر مربع از منطقه در محدوده نسبتا مناسب، 88,10325 کیلومترمربع از منطقه در محدوده نامناسب و 5252 کیلومتر مربع از منطقه در محدوده بسیار نامناسب قرار دارد. در انتها، برای اطمینان از مکان بهینه نقشه نهایی GIS، مجدداً منطقه از لحاظ مکان‌های بهینه مطالعه و بازبینی شد. این مطالعه با استفاده ازالگوریتم ژنتیک انجام شد که نتایج این بخش نشان داد که 3 نقطه برای مکان احداث نیروگاه خورشیدی انتخاب و تعیین شده است. نتایج حاصل از الگوریتم ژنتیک و پهنه بندی GIS نشان می دهد که نقاط بهینه از الگوریتم ژنتیک با روش ANP انطباق داشته که این خود نشان دهنده‌ی دقت پژوهش و اطمینان از یافتن صحیح نقاط بهینه از طریق مدل است.