داده های طیفی یک دانش بنیادین جهت مطالعه میزان کلروفیل a برای تشخِص میزان یوتریفیکاسیون آبهای داخل خشکیها از قبیل رودخانه ها، تالاب ها، دریاچه ها و غیره محسوب می شود. مهمترین مزیت استفاده از داده های طیفی تشخیص بهترین شاخص های طیفی جهت مطالعه می باشد. شاخص های طیفی با استفاده از بازتابندگی طیفی آب های داخل خشکیها نظیر آب تالاب ها در طول موج متأثر از میزان کلروفیل a جهت تخمین میزان یوتریفیکاسیون آب های داخل خشکیها به کار برده می شوند. از این رو استفاده از شاخص های طیفی می تواند در بیان علت تفاوت طیفی نمونه ها با توجه به ارتباط قوی شاخص طیفی با متغیر مورد نظر، نقش مؤثری داشته باشد. از جمله شاخص های طیفی که در مطالعات آبها به خصوص تخمین میزان کلروفیل a مورد استفاده قرار گرفته است می توان به الگوریتم دو باندی (نسبت باندی) اشاره نمود. براساس نتایج به دست آمده در بررسی رابطه مقدار کلروفیل a با شاخص نسبت باندی رابطه قوی بین مقدار این شاخص با مقدار کلروفیل a در دو عمق 15و 30 سانتی متری مشاهده گردید. البته این رابطه در عمق 15 سانتی متری به شکل قوی تری می باشد. در این تحقیق از دو طول موج 700 و 680 نانومتر جهت محاسبه شاخص نسبت باندی استفاده شده است با توجه به مطالعه منحنی بازتابندگی طیفی نمونه های آب حداکثر حساسیت به جذب ذرات کلروفیل a در طول موج 680 نانومتر وجود دارد و حداقل حساسیت به بازتابندگی کلروفیل a در طول 700 نانومتر می باشد. در این تحقیق رابطه بین فسفر کل با میزان شاخص دوباندی نیز بررسی گردید که همانند میزان کلروفیل a در عمق 15 سانتی متری رابطه قویتری نسبت به عمق 30 سانتی متری نشان می دهد.
