خودرو بوده است. در راستای بالا بردن عمر مفید این فنرها، هدف از این جستار بهینه سازی خواص مکانیکی از جمله سختی با حفظ خاصیت فنری در کنار حداقل میزان اعوجاج تعریف گردید. جنس دیافراگم فنری مورد نظر فولاد فنر DIN1.8159 بوده و با ابعاد ∅180×2 𝑚𝑚 طراحی گردیده است. با تنش گیری تک مرحله ای در فرآیند مارتمپرینگ، سختی بالایی در حدود 54HRC حاصل شد اما تابیدگی ایجاد شده روی این فنرهای کم ضخامت باعث عدم مونتاژ و استفاده قطعه گردید. علیرغم نتایج نامناسب در عملیات حرارتی مارتمپرینگ، فرآیند آستمپرینگ با سه مرحله تنش گیری علاوه بر سختی مناسب حدود - 48HRC بطور چشمگیری باعث افزایش عمر مفید فنر گردید؛ ضمن - اینکه تابیدگی روی فنر به مقدار می نیمم و قابل قبول نسبت به مابقی آزمونها بوده است. بنابراین با توجه به ضخامت پایین این فنرهای دیافراگمی، با هدف افزایش عمر سیکلی آنها؛ عملیات حرارتی آستمپرینگ بصورت پله ای نتایج بسیار مطلوبی را در راستای افزایش سختی، کاهش تابیدگی و افزایش عمر مفید بدست خواهد آورد.
