یکی از پدیده های مهمی که امروزه سازمان ها را تهدید می کند، ضربه های روحی و روانی است که به کارکنان وارد شده و منجر به ایجاد پیامدهای مخربی می شود. این مسأله به ویژه در سازمان های خدماتی به چشم می خورد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر ترومای سازمانی بر تضعیف سرمایه انسانی با نقش میانجی ریسک های منابع انسانی انجام شده است. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی، از نظر جهت گیری توصیفی از نوع همبستگی، و از نظر نحوه گردآوری داده ها کیفی است. جامعه آماری این تحقیق شامل کارکنان راه آهن ناحیه شمالی زاگرس بوده که با استفاده از رابطه کوکران 340 نفر از ایشان به عنوان نمونه در نظر گرفته شد. برای گردآوری داده ها از ابزار پرسشنامه ساختاریافته استفاده گردید که پایایی آن با روش آلفای کرونباخ و روایی آن با نظر متخصصان مورد تأیید قرار گرفت. ﺑﺮای ﺗﺤﻠﻴﻞ داده ﻫﺎ از آزﻣﻮن ﺿﺮﻳﺐ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻰ اسپیرمن و ﺗﺤﻠﻴﻞ رﮔﺮﺳﻴﻮن ﭼﻨﺪﮔﺎﻧﻪ در ﻧﺮم اﻓﺰار SPSS اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. یافته های پژوهش دلالت بر این دارد که ترومای سازمانی تأثیر مثبتی بر تضعیف سرمایه انسانی و ریسک های منابع انسانی دارد. از طرف دیگر ریسک های منابع انسانی تأثیر مثبتی بر سرمایه انسانی دارد.
