نانو مواد بر پایه گرافن پتانسیل خوبی نسبت به بهبود عملکرد گیاه از جنبه های مختلف نشان داده است. با این حال کاربرد وسیع آنها در طول چند سال گذشته نگرانی هایی را درباره پتانسیل زیستی، خطرات محیطی، تضمین بهینه سازی و ارزیابی ایمنی آنها افزایش داده است. پژوهش حاضر به منظور بررسی اثرات نانو گرافن اکسید (NGO) در غلظت های مختلف (µg mL-1800-400،200،100)بر واکنش های مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و بیوشیمایی کشت کالوس بارهنگ (Plantago majorL.) تحت شرایط نرمال و تنش خشکی توسط پلی اتیلن گلایکول (PEG) می پردازد. کالوس های گرفته شده از برگ در محیط کشت (MS) به همراه پلی اتیلن گلایکول کاهش در میزان رشد نسبی و میزان پتانسیل اسمزی را نشان دادند. علاوه بر این میزان ماده خشک، مقدار پراکسید هیدروژن (H2O2) با افزایش غلظت نانو گرافن اکسید در مقایسه با شاهد افزایش یافت. تغییرات معنی داری در میزان فنل کل، فلاونوئید و پرولین زمانیکه محیط کشت با بیشترین غلظت نانو گرافن اکسید تحت شرایط نرمال همراه بودمشاهده شد. شاخص مارکر زیستی (IBR/n) برای فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی نظیر سوپراکسید دیسموتاز (SOD)، کاتالاز (CAT)، پراکسیداز (POD) و آسکوربات پراکسیداز (APX) به طور زیادی تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار گرفت. به طور کلی نتایج نشان داد که نانو گرافن اکسید می تواند اثر مثبتی بر عملکرد سلولهای کالوس بارهنگ زمانیکه در غلظت خاصی به کار رود داشته باشد و نتایج سودمندی را برای مطالعات بیشتر بر ارزیابی سمیت گیاهی نانو گرافن اکسید فراهم نماید.
