امیر انصاری

مطالعه حاضر به منظور ارزیابی تناسب اراضی شهرستان خنداب جهت کاربری اکوتوریسم انجام شد. در این راستا پس از انجام مطالعات پایه از معیارهای خاک، اقلیم، فیزیوگرافی و پوشش گیاهی استفاده شد. همچنین معیارها با استفاده از روش‌های تصمیم‌گیری چند معیاره فازی FUZZY- AHP باکلی و ANPوزن‌‌دهی شدند. سپس مدل اکولوژیکی توان منطقه برای اولویت‌بندی کاربری اکوتوریسم (تفرج متمرکز و تفرج گسترده) بعد از بررسی مدل اکولوژیک مخدوم، با استفاده از مدلWLC تهیه و در سه طبقه برای منطقه ارایه شد. مقایسه مساحت طبقات کاربری اکوتوریسم (تفرج متمرکز و گسترده) به هر دو روش FAHP باکلی و ANP نشان می‌‌دهد که به روش FAHP باکلی، 28% و 29% و به روش ANP، 26% و 27% از مساحت منطقه به ترتیب برای تفرج متمرکز و گسترده مناسب است. به طور کلی، از کل مساحت منطقه 67% به روش FAHP باکلی و71% به روش ANP برای تفرج متمرکز و 68% به روش FAHP باکلی و72% به روش ANP برای تفرج گسترده مطلوب است. در نهایت، این نتیجه حاصل می‌‌شود که بیشتر سطح منطقه شرایط مناسب برای توسعه هر دو تفرج متمرکز و گسترده را دارد، اما بهترین نوع کاربری توریستی در منطقه تفرج گسترده است. همچنین بیشتر قسمت‌‌های شرق و جنوب منطقه و بخش‌‌های کمی از شمال و غرب منطقه دارای پتانسیل مناسب برای هر دو نوع تفرج است.