امیر انصاری

این مطالعه با هدف پیش بینی اثرات تغییر اقلیم بر زیستگاه حیات وحش در مناطق چهارگانه ایران با استفاده از مدل سازی اجماعی انجام شد. 2 روش مدلسازی CTR و RF در چارچوب روش اجماعی و با استفاده از بسته biomod2 در نرم افزار R انجام شد. نتایج مطالعه نشان می دهد که مدل های مورد استفاده در این مطالعه مقادیر AUC بالاتر از 9/0 و عملکرد عالی دارا بودند. متغییرهای تغییرات فصلی دما و میانگین مجموع بارندگی سالانه در حدود 121.5درصد تغییرات مساحت زیستگاه در مناطق را توجیه نمودند، و بیشترین سهم را در تعیین مطلوبیت زیستگاه گونه ها در مناطق چهارگانه داشتند. براساس نتایح حاصل از تغییرات مساحت زیستگاه در مناطق چهارگانه در سال 2050 تحت سناریو های اقلیمی RCP2.6 و RCP8.5 با اجماع مدل ها مشخص می گردد که وسعت زیستگاه حیات وحش در مناطق چهارگانه به ترتیب 17.88 و 26.84 درصد محدوده جدید، 30.26 و 43.33 درصد کاهش و 69.73 و 56.66 درصد پایدار می شود. از نتایج این مطالعه در برنامه ریزی های آتی مدیریت مناطق حفاظت شده استفاده خواهد شد.