اکوتوریسم، به عنوان یکی ااز فعالیت های لازم برای حفظ روحیه شادابی و سلامت روحی انسان ها بوده و از سویی نباید این فعالیت اثرات سویی بر منابع طبیعی باقی گذارد. امروزه صنعت گردشگری طبیعی یکی از منابع مهم درآمدزایی برای بسیاری از کشورها محسوب می گردد. برای برنامه ریزی صحیح و مبتنی بر اصول آمایش سرزمین و مشخص نمودن توان عرصه های طبیعی برای پیاده سازی این فعالیت و رتبه بندی توان لازم است پس از شناسایی منابع مهم زیست محیطی در یک منطقه طبیعی، اقدام به تهیه مدل تفرج نمود. در این راستا شهرستان خنداب با مساحتی بالغ بر 1365 کیلومتر مربع، با تکیه بر مدل اکولوژیکی تفرج و منطق فازی به عنوان منطقه مورد مطالعه انتخاب گردید. بر اساس نتایج این پژوهش، از مجموع کل مساحت منطقه مورد مطالعه، 17 % دارای توان درجه یک، 38 % دارای توان درجه دو و 45 % دارای توان درجه سه برای کاربری تفرج تعیین گردید. 617/236 کیلومتر مربع از زمین های خنداب از پهنه های با درجه بسیار مناسب، اولویت اول را برای برنامه ریزی توسعه گردشگری به دست آورده است.
