منطقه شکار ممنوع تالاب میقان اراک در مرکز کشور ایران و در دالان مهاجرتی پرندگان قرار دارد. این منطقه در فصل سرما با داشتن شرایط مطلوب زیستگاهی هر ساله پذیرای تعداد زیادی پرنده مهاجر بویژه درنای معمولی می باشد، با توجه به جمعیت زیاد درنای معمولی در تالاب میقان در فصل سرما نسبت به سایر زیستگاهها ، این گونه بعنوان نماد تنوع زیستی منطقه معرفی شده است. این مطالعه با استفاده از روش Maxent بر اساس حداکثر آنتروپی یا نزدیک به واقعیت با 2 متغیر عمق آب، کیفیت آب (هدایت الکتریکی) و 20 نقطه حضور درناها انجام شد. نتایج مطالعه نشان می دهد مساحت 72/1427 هکتار معادل6 درصد از محدوده منطقه شکار ممنوع تالاب میقان دارای زیستگاه مطلوب برای درناها می باشد،ROC مدل مشخص نمود اعتبار مدل مطلوبیت زیستگاه معادل (700/0) است که نشانگر عملکرد خوب روش Maxent می باشد. در بین متغیرها بیشترین اثرگذاری بر روی زیستگاه درنا به ترتیب مربوط به متغیر کیفیت آب (مجاز 1500>) و عمق آب (از 5 سانتی متر تا 40 سانتی متر) می باشد. راهکارهای مناسب جهت حفظ زیستگاه درنا در این منطقه شامل: حفاظت از لکه های مطلوب زیستگاهی موجود ، تامین حقابه تالاب میقان و جلوگیری از بهره برداری بی رویه از آب های سطحی و زیر سطحی می باشد.
