امیر انصاری

منطقه شکار ممنوع تالاب میقان اراک در مرکز کشور ایران و در دالان مهاجرتی پرندگان قرار دارد. این منطقه در فصل سرما با داشتن شرایط مطلوب زیستگاهی هر ساله پذیرای تعداد زیادی پرنده مهاجر بویژه درنای معمولی می باشد، با توجه به جمعیت زیاد درنای معمولی در تالاب میقان در فصل سرما نسبت به سایر زیستگاهها ، این گونه بعنوان نماد تنوع زیستی منطقه معرفی شده است. این مطالعه با استفاده از روش Maxent بر اساس حداکثر آنتروپی یا نزدیک به واقعیت با 2 متغییر عمق آب ، غذا و 20 نقطه حضور درناها انجام شد. نتایج مطالعه نشان می دهد مساحت 8/15932 هکتار معادل77 درصد از محدوده منطقه شکار ممنوع تالاب میقان دارای زیستگاه مطلوب برای درناها میباشد،ROC مدل مشخص نمود اعتبار مدل مطلوبیت زیستگاه معادل (783/0) است که نشانگر عملکرد خوب روش Maxent می باشد. در بین متغییرها بیشترین اثرگذاری بر روی زیستگاه درنا به ترتیب مربوط به متغییر عمق آب (از 5 سانتیمتر تا 40 سانتیمتر) و غذا (اویارسلام ،جوانه های گندم و جو) می باشد. راهکارهای مناسب جهت حفظ زیستگاه درنا در این منطقه شامل: حفاظت از لکه های مطلوب زیستگاهی موجود ، تامین حقابه تالاب میقان و جلوگیری از تغییر کاربری اراضی می باشد