خودمراقبتی دربردارنده اعمالی است که افراد بهطور ارادی و آ گاهانه و هدفمند برای خود و خانواده و جامعه خویش بهکار میبندند تا در ارتقا و صیانت از سالمت جسمی، روانی و اجتماعی گام بردارند. از دیدگاه اسالم، خودمراقبتی در حوزه سالمت بهطور جامع تبیین شده است و تمام ساحتهای مادی و غیرمادی انسان را شامل میشود. این پژوهش با هدف گردآوری و تحلیل دادهها از منابع اسالمی- قرآن کریم و سنت- بر آن است تا عوامل اساسی خودمراقبتی در سالمت معنوی را تبیین کند از اینرو با شیوه توصیفی- تحلیلی و روش کتابخانهای- اسنادی آیات و روایات مرتبط با سالمت معنوی وا کاوی شده است. پژوهش حاضر بیانگر آموزههای اسالمی در راستای تقویت سالمت معنوی در حوزههای فردی و اجتماعی است. بر این اساس، دادههای استقراشده از آیات قرآن کریم و روایات معصومین از نظرگاه تطبیقی با یکدیگر پیوند داده شدهاند تا با استنتاج مقوالت و مفاهیم مرتبط با سالمت معنوی عوامل اساسی ارتقا و صیانت سالمت معنوی تبیین شود. در نتیجه آشکار گردید که باورمندی به قیامت و خوف از عظمت و شکوه خداوند، دو عامل اساسی در خودمراقبتی سالمت معنوی هستند.
