در این پایان نامه به بررسی تطبیقی تفسیر سوره حمد از دیدگاه مفسران گرانقدر، علامه طباطبایی، امام خمینی، شهید مطهری و آقای جوادی آملی و بیان دیدگاههای ایشان و نقطه نظرات و تفاوتهای تفسیری ایشان پرداخته شده است . بررسی دیدگاههای ایشان در مورد اسماء الهی، و بیان موضوع صراط مستقیم و هدایت انسان و هدایتی که در سوره حمد آمده است و هم چنین بحث عبودیت و انحصار عبودیت و استعانت نسبت به خداوند از دیدگاه این مفسران مورد بررسی قرار گرفت. در نتیجه با بررسی تفسیر سوره حمد از دیدگاه این مفسران، تفاوتهای تفسیری ایشان در روشها مشخص شد، و معلوم شد که هر مفسر قرآن را از زاویه خاص و دیدگاه محدود، مورد مطالعه قرار داده و تفسیر کرده است ، عده ای قرآن را از جنبه ادبیات و فصاحت و بلاغت، عدهای به مباحث علمی قرآن و عده ای به مباحث کلامی و عقلی و بعضی قرآن را از جنبه اخلاقی آن مورد بررسی قرار داده اند. و اینکه هر مفسر بر اساس ذوق و اسلوب فکری خود ، از روش خاص خود به تفسیر قرآن پرداخته است . به عنوان مثال امام خمینی، عقیده خاصی به بحث عرفان دارند و معتقدند که باید به مفاهیم قرآن از دید عرفان نگاه کرد، لذا نوع نگاه ایشان در تفسیر سوره حمد نگاه عرفانی است . و یا علامه طباطبایی جنبه فلسفی و روایی آن پررنگ تر است. و آقای جوادی آملی هم که همان روش علامه را دنبال کرده اند، البته مطالب را بیشتر توضیح و تبیین کرده اند. شهید مطهری هم بیشتر از دید اجتماعی به آیات پرداخته اند و بصورت کاربردی به تطبیق با مسایل روز پرداخته اند.بطور کلی در این پایان نامه روش تبیینی و توصیفی به کار رفته است
