ابضاع یا بضاعت به عنوان یکی از معاملات و عقود اسلامی، مشروعیتی برگرفته از امضا و تأیید شارع مقدس دارد. این مشروعیت ممکن است به وسیله دلالت برخی آیات قرآن، مورد تأیید و تأکید بیشتری قرار بگیرد که موجب تقویت مضاعفی بر این عقد شرعی خواهد شد. برخی از فقها، ضمن بیان آیات الاحکام در تفاسیر فقهی خود، سه آیه از آیات سوره یوسف را دال بر مشروعیت عقد ابضاع دانسته و این آیات را در شمار آیات الاحکام بیان نموده اند. در حالی که برخی از فقها و مفسران فقهی، دلالت آیات ذکر شده را بر مقصود، تمام ندانسته و دلالت آن ها را بر توکیل و امانت روشن تر می شمارند. ضمن این که واکاوی واژه بضاعت و سیاق آیات و قرائن لفظی و غیر لفظی آن ها، نه تنها ادعای قائلین بر معامله ابضاعی را تأیید نمی کند بلکه شاهدی خلاف نظر ایشان را ارائه می کند.
