روش هایی که جهت تحلیل سازه در آیین نامه ها آمده بر این فرض استوار است که سازه بر روی بستر صلب قرارگرفته است. حال آنکه بررسی ها نشان می دهد که اثر خاک باعث ایجاد تغییر قابل ملاحظه ای در پاسخ سازه ها می گردد. در این تحقیق اثر اندرکنش خاک – سازه برسازه هایی بررسی شده که مجهز به میراگرهای ویسکوز مایع است. مدل های استفاده شده، شامل سازه های 4 و 15 طبقه به عنوان نماینده سازه های به ترتیب کوتاه و بلندمرتبه است. مدل ها یک بار مجهز به میراگر و بار دیگر بدون میراگر تحلیل شده اند. خاک نرم در زیر این سازه ها مطابق خاک تیپ سه استاندارد 2800 ایران مدل شده است. در تحلیل این سازه ها، از روش تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی غیرخطی، تحت اثر هفت شتاب نگاشت استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که اثر اندرکنش خاک- سازه، سبب کاهش ناچیز در نسبت برش طبقات به وزن مؤثر تجمعی در سازه کوتاه مرتبه برای خاک نرم است اما در سازه بلندمرتبه سبب کاهش تا 30 درصدی می گردد. با بررسی حداکثر جابجایی بام می توان دریافت که خاک نرم، سبب افزایش تا 14 درصدی جابجایی در سازه کوتاه مرتبه و افزایش تا 39 درصدی در سازه بلندمرتبه می گردد. اثر حضور میراگر نیز سبب کاهش جابجایی و برش پایه طبقات به صورت هم زمان خصوصاً در سازه بلندمرتبه خواهد شد. درنهایت، این مطالعه نتیجه گیری می کند که کاهش برش پایه ناشی از اثر اندرکنش خاک- سازه ممکن است همیشه مفید نباشد. ازآنجاکه بار ثقلی در هر دو حالت پایه ثابت و اندرکنشی یکسان است، به دلیل افزایش دریفت طبقات شاهد افزایش اثرات مرتبه دوم (P∆) در طبقات پایین خواهیم بود.
