قیام امام حسین (ع) یکی از قیام های تاریخی و سیاسی، مذهبی است که همواره دلایل و اهداف آن از منظر علمای اهل سنت و شیعه مورد بحث و اختلاف بوده و البته در بعضی موارد اشتراکاتی نیز وجود داشته است. هدف این پژوهش بررسی اهداف قیام امام حسین(ع) از منظر شش متفکر شیعه و سنی معاصر می باشد. در این پژوهش دیدگاه و نظرات سه متفکر و اندیشمند شیعه؛ علی شریعتی، مرتضی مطهری و صالحی نجف آبادی و سه متفکر و اندیشمند اهل سنت؛ اقبال لاهوری، عباس محمود العقاد، عبدالله علائلی با مطالعه آثار و کتب این متفکرین که در مورد قیام کربلا تالیف نموده اند مورد بررسی و تجزیه و نحلیل قرار گرفت. متفکرین شیعه در یک اصل در مورد اهداف قیام امام حسین(ع) اشتراک نظر داشتند و آن هم بعد مذهبی و آسمانی قیام امام حسین(ع) و یاران با وفایش بود. از طرف دیگر متفکرین اهل سنت نیز، از دو جهت درباره اهداف قیام امام حسین(ع) اشتراک نظر داشتند؛ اول آن که قیام عاشورا و اهداف آن حول محور مولفه های اجتماعی و اصلاح مذهبی می چرخید، دوم آن که این قیام مقدمات سقوط بنی امیه را فراهم آورد و این مسئله در واقع یکی از مهمترین اهداف قیام امام حسین(ع) بود. در یک نگاه کلی اشتراک اهداف و دلایل قیام عاشورا از منظر هر شش متفکر و اندیشمند معاصر شیعه و سنی در سه مورد قابل تعریف است. 1- ماهیت فکری مذهبی و شخصی قیام عاشورا که استوار بر شخصیت امام حسین(ع) بود. 2- نابودی و سقوط حکومت بنی امیه 3- امتداد نتایج این قیام در رهگذر تاریخ جامعه اسلامی
