موضوع پژوهش حاضر،بررسی محتوایی قراردادهای صلح میان ایرانیان و عرب های مسلمان در جریان جنگ های ایران و عرب ها می باشد. این پژوهش می کوشد به این پرشس پاسخ دهد که از لحاظ محتوایی،قراردادهای صلح ایرانیان و عرب های مسلمان حاوی چه اصول و شرایطی بود؟ هدف پژوهش این است تا با بررسی این قراردادها،ابعاد این مسئله و عوامل و فضای موثر بر انعقاد آنها و تاثیر پذیری آنها از شرایط موجود روشن شود. یافته ها نشان می دهد که در آغاز قراردادهای صلح تحت تاثیر آموزه های قرآن و سنت پیامبر بود به مانند کمک سربازان پارسی به سپاهیان اسلام که منجر به معاف شدن آنها از پرداخت جزیه شد. اما بعدها با ادامه فتوحات،چرخش های اساسی در رفتار و اعمال مسلمانان عرب که فاقد هرگونه پشتوانه ی انسانی و اسلامی بود صورت گرفت. از جمله اسکان عرب های مسلمان در خانه های ایرانیان و مهر نهادن بر گردن آنان برای بدست آوردن خراج و ... در این پژوهش از روش توصیفی – تحلیلی و بر اساس مطالعه ی کتاب خانه ای استفاده شده است.
